We deden het rustig aan omdat we kwart voor twee zouden worden opgehaald door de shuttle die ons naar Newark Airport zou brengen. We waren ruim voor elf uur uit onze kamer, we zeten onze koffers in een aparte kamer. Die mannen verdienen grof geld voor licht werk, nadat ik dat pak geld gezien heb snap ik waarom ze daar werken.
We liepen nog een keertje de andere kant op, ook al hadden we van de week daar een grote rat zien lopen en bij een club een vies mannetje. Maar nu was het licht dat scheelt een hoop zullen we maar zeggen. In dit stuk zaten veel theaters, was wel een mooi stukje met mooie gebouwen. We besloten wat te gaan eten bij Roxy, Patrick had toast met zalm en ik pancakes zag er goed uit en was ook lekker.
Ik had nog wat vingerhoedjes gezien en heb deze nog gekocht en zijn terug gelopen naar Time square. Hier zag ik dat er een cameraploeg stond met twee hele bruine mannen, nieuwsgierig als we zijn gingen we even kijken. In een keer valt mijn oog op een kleine donkere man en denk dat is Jandino all the way from The Netherlands. Wij fotos’gemaakt en zien we dat Naijb er ook bij zit te drummen. Die kwam gelijk naar ons toe en maakte een praatje met ons. Helaas werd dit gefilmd, zeg ik maar ik wil niet op de tv. Cameraman lachen en zegt je staat er goed op. Wordt in April uitgezonden, maar wij zullen er wel uitgeknipt zijn. Misschien dat je ons aan de overkant ziet voorbij lopen. Heb ook nog een tijdje staan te kletsen met de meiden die bij de productie hoorde. Ze hadden wel een hoop lol onder elkaar, Jandino is wel druk maar wel heel aardig.
Het was tijd om onze koffers te verzamelen en te wachten op de shuttle. Wat een ongeduldige kerel, ik irriteerde me ontzettend aan zijn rijgedrag en getoeter. Geen fooi voor die man moet hij maar normaal doen.
We checkte in en helaas geen betere stoelen ook al was er ruimte open. Op dit vliegveld staan allemaal tablets met internet, dus de tijd ging super snel. Ik had ook eten besteld via de tablet en Patrick maar lachen dat eten komt echt niet. Na een kwartier wachten kwamen ze mooi mijn eten brengen, super geregeld.
Eigenwijs als ik ben vroeg ik bij de binnenkomst nog een keer of er stoelen met meer beenruimte waren. En na een half uur kwam de stewardess ons halen en kregen we de nooduitgang. Haar vader was 2.11 meter dus wist wat het was om opgesloten te zitten en dat die 5 cm niet veel maakt. Had 3 films gekeken ondanks dat ik veel last had pijn op mijn borst.
Na de landing onze koffers opgehaald en de bus van het hotel stond er al. Onze auto gepakt en op naar huis naar onze poezen, en die waren blij ons te zien en wij hun.
Weer een super vakantie gehad, goed weer gehad behalve die ene avond wat regen. Mooie dingen gezien, indrukwekkende dingen en natuurlijk ook verdrietige dingen. Hotel in Newark was goed voor 1 nacht, schip was mooi en aparte dingen erop. Hotel in New York was super en dan vooral de ligging, tegenover M&M shop en op time square.
Abu Dhabi en Dubai 2017 -Cruise Dubai 2016 - Disney Wonder door het Panama kanaal. Wintervakantie 2016 NCL Epic - Zomervakantie Disneycruise-Richmond-Nascar en Washington DC. Wintervakantie 2015 Singapore en cruise RCCL. Trans-Atlantisch Disney Cruise 2014. Panama en Cruise naar ABC eilanden 2014. Alaska cruise en Las Vegas 2013
zaterdag 16 februari 2019
Central Park en Roosevelt Island
We liepen vanuit het hotel eerst naar een winkeltje waar ze treintjes en autootjes verkochten. Patrick spaart vrachtwagens en hoopt steeds tegen beter weten in een model te vinden. We kochten een klein busje had hij toch nog iets.
We liepen verder richting Central Park via 5th ave, we gingen lunchen bij subway nadat we hem eindelijk hadden gevonden. Daarna bezochten we eerst het hotel waar Home Alone was opgenomen. Van binnen was het prachtig wel over de top, onder had je een soort foodcourt dat zag er wel heel leuk uit.
We vervolgende onze weg en liepen een tijdje rond in Central Park en besloten om richting Roosevelt tram te lopen. Onderweg maakte we nog een stop want ik had zin in warme chocomel, want vandaag was het een stuk koeler en bewolkt. We vervolgde onze weg en kwamen Bloomingdale tegen even binnen wezen kijken. Er liep meer personeel dan klanten, wel een mooie winkel met mooie mensen.
We kwamen aan bij de tram die ons naar Roosevelt Island bracht, de tram(gondel) ritje was wel leuk. Maar verder vonden wij het niks, op de terugweg zagen we waar we hadden moeten gaan kijken. Maar 5 Mile gaan lopen daarvoor?? We pakte de tram terug naar New York en liepen nog wat rond en liepen terug naar het hotel om onze voeten even rust te geven.
We hadden eigenlijk geen zin om te gaan eten omdat het ondertussen was gaan regenen. We besloten bij Oliver Garden te gaan eten, ik nam een voorgerecht omdat ik hoopte dat het kleiner zo zijn. Fout gedacht, hallo je bent in Amerika Connie. Het was zelfs zo erg we kregen 4 broodjes en een bak sla vooraf, de helft was ook meer dan genoeg geweest. maar het was wel lekker, mijn voorgerecht viel tegen maar dat wist ik al omdat de buren dit ook hadden genomen. En toen ik het zag dacht ik oh dat lijkt me niet zo lekker. Na het eten liepen we nog wel wat rond maar het ging steeds harder regenen.
Bij ons hotel kreeg je ook nog een glaasje drinken gratis, dus zijn we in de bar gaan zitten. Je kon er mooi op straat kijken er was toch nog genoeg te zien ondanks de regen. Dit was de eerste keer dat ik weer frisdrank op had na de operatie, maar voor mij hoeft dat niet meer op dit moment.
We besloten naar de kamer te gaan, koffers pakken want dit was al onze laatste dag geweest in New York.
We liepen verder richting Central Park via 5th ave, we gingen lunchen bij subway nadat we hem eindelijk hadden gevonden. Daarna bezochten we eerst het hotel waar Home Alone was opgenomen. Van binnen was het prachtig wel over de top, onder had je een soort foodcourt dat zag er wel heel leuk uit.
We vervolgende onze weg en liepen een tijdje rond in Central Park en besloten om richting Roosevelt tram te lopen. Onderweg maakte we nog een stop want ik had zin in warme chocomel, want vandaag was het een stuk koeler en bewolkt. We vervolgde onze weg en kwamen Bloomingdale tegen even binnen wezen kijken. Er liep meer personeel dan klanten, wel een mooie winkel met mooie mensen.
We kwamen aan bij de tram die ons naar Roosevelt Island bracht, de tram(gondel) ritje was wel leuk. Maar verder vonden wij het niks, op de terugweg zagen we waar we hadden moeten gaan kijken. Maar 5 Mile gaan lopen daarvoor?? We pakte de tram terug naar New York en liepen nog wat rond en liepen terug naar het hotel om onze voeten even rust te geven.
We hadden eigenlijk geen zin om te gaan eten omdat het ondertussen was gaan regenen. We besloten bij Oliver Garden te gaan eten, ik nam een voorgerecht omdat ik hoopte dat het kleiner zo zijn. Fout gedacht, hallo je bent in Amerika Connie. Het was zelfs zo erg we kregen 4 broodjes en een bak sla vooraf, de helft was ook meer dan genoeg geweest. maar het was wel lekker, mijn voorgerecht viel tegen maar dat wist ik al omdat de buren dit ook hadden genomen. En toen ik het zag dacht ik oh dat lijkt me niet zo lekker. Na het eten liepen we nog wel wat rond maar het ging steeds harder regenen.
Bij ons hotel kreeg je ook nog een glaasje drinken gratis, dus zijn we in de bar gaan zitten. Je kon er mooi op straat kijken er was toch nog genoeg te zien ondanks de regen. Dit was de eerste keer dat ik weer frisdrank op had na de operatie, maar voor mij hoeft dat niet meer op dit moment.
We besloten naar de kamer te gaan, koffers pakken want dit was al onze laatste dag geweest in New York.
donderdag 14 februari 2019
Brooklyn Bridge, Freedom Tower
We hadden goed geslapen en het was weer tijd om op pad te gaan. We pakte de metro richting Brooklyn Brigde hier waren we 10 jaar geleden niet geweest. We liepen een stuk de brug op en maakte wat foto’s. Hierna liepen we richting de Freedom Tower, we hadden goedkoper kaarten besteld via groupon en om 2 uur mochten we naar boven.
We zijn daarom eerst wat gaan lunchen, ik nam een kids tosti? En Patrick had een sandwich met rosbief het was beide lekker. We liepen om 2 uur binnen en gingen door de beveilig en mochten met de lift naar boven. Je krijgt dan een mooi filmpje van de opbouw van de toren.
We maakte foto’s van de omgeving maar het moest wel door de ramen heen. Na anderhalf uur gingen we met de metro richting High Line park. Patrick vond dit helemaal niks dus veel hebben we er niet van gezien. Voor mensen die het niet kennen het is een park gemaakt op een oude treinspoor.
We zijn naar Chelsea Market gegaan, hier zitten allemaal kleine winkeltjes in en een van de die winkels op tv geweest. Bij de Profit maar de winkel viel tegen en ik kan me voorstellen dat Markus niet meer met hun samenwerkt. Want het was net zo’n als voor het programma. We namen een lekker ijsje en liepen naar de metro om terug te gaan naar het hotel.
We gingen eten bij TGI Fridays maar de eerste die we tegen kwamen was niet zoals wij die gewend zijn. We liepen verder en vonden een andere was ook niet helemaal super, maar het eten was goed en bediening ook. Achteraf geen spijt van onze keuze, voor zo’n moderne stad zijn de eetgelegenheden heel oud en uitgeleefd.
We zijn daarom eerst wat gaan lunchen, ik nam een kids tosti? En Patrick had een sandwich met rosbief het was beide lekker. We liepen om 2 uur binnen en gingen door de beveilig en mochten met de lift naar boven. Je krijgt dan een mooi filmpje van de opbouw van de toren.
We maakte foto’s van de omgeving maar het moest wel door de ramen heen. Na anderhalf uur gingen we met de metro richting High Line park. Patrick vond dit helemaal niks dus veel hebben we er niet van gezien. Voor mensen die het niet kennen het is een park gemaakt op een oude treinspoor.
We zijn naar Chelsea Market gegaan, hier zitten allemaal kleine winkeltjes in en een van de die winkels op tv geweest. Bij de Profit maar de winkel viel tegen en ik kan me voorstellen dat Markus niet meer met hun samenwerkt. Want het was net zo’n als voor het programma. We namen een lekker ijsje en liepen naar de metro om terug te gaan naar het hotel.
We gingen eten bij TGI Fridays maar de eerste die we tegen kwamen was niet zoals wij die gewend zijn. We liepen verder en vonden een andere was ook niet helemaal super, maar het eten was goed en bediening ook. Achteraf geen spijt van onze keuze, voor zo’n moderne stad zijn de eetgelegenheden heel oud en uitgeleefd.
zondag 10 februari 2019
Vrijheidsbeeld en Ellis Eiland
Om half negen moeten we ons melden bij het loket in Batterypark, we namen de metro naar south ferry station. We hadden een metrocard gekocht met 19 dollar tegoed er op, je kan ook een kaart voor 7 dagen kopen en die kost 32 dollar. Maar wij hadden uitgerekend dat wij beter rond de 19 dollar er op konden zetten. Hebben het uiteindelijk ook mee gehaald.
We checkte in bij het loket en kregen een roze armbandje om onze pols, zodat ze weten dat wij naar de kroon mochten gaan. We moesten door de security en mochten op de boot, Patrick pakte een hotdog als ontbijt.
Freedom Tower
Ellis Eiland
We lieten bij aankomst eerst de massa doorlopen zodat het niet overal te druk was, maar een hoop mensen gaan alleen maar naar het eiland. We klommen naar het eerste gedeelte van het beeld de voet en daar kon je buiten gaan om rond te kijken. Daarna mochten we de smalle ronde trap gaan bestijgen, nou en blij dat ik ermee was. Had dit voor mij ook geboekt omdat het maar 3 dollar meer was. Ik liet iedereen voor zodat ik rustig op eigen tempo met mijn eigen angsten naar boven kon. Maar dat ging even mis, ik kreeg het spaans benauwd en ging terug. Patrick kwam mij roepen en ik klom toch weer naar boven en bij de eerste halte stopte ik weer. Kwam er een mannetje van hun erbij om te vragen of alles goed was. Ik mijn jas aan Pat gegeven zodat ik meer ruimte had en me vrijer voelde. Nou ik ben boven gekomen en was trots op mezelf, de hoogte was dit keer niet het probleem maar die ronde trap gaf mij een opgesloten gevoel.
Maar ik was in de kroon van het vrijheidsbeeld, en daarna mocht ik weer naar beneden. Achterstevoren de trap af, of dit makkelijker is? Nou, dat niet maar voor mij wel. Ik ben wel de hele dag trots op mezelf geweest, raar misschien maar voor mij was dat een hele overwinning.
We checkte in bij het loket en kregen een roze armbandje om onze pols, zodat ze weten dat wij naar de kroon mochten gaan. We moesten door de security en mochten op de boot, Patrick pakte een hotdog als ontbijt.
Freedom Tower
Ellis Eiland
We lieten bij aankomst eerst de massa doorlopen zodat het niet overal te druk was, maar een hoop mensen gaan alleen maar naar het eiland. We klommen naar het eerste gedeelte van het beeld de voet en daar kon je buiten gaan om rond te kijken. Daarna mochten we de smalle ronde trap gaan bestijgen, nou en blij dat ik ermee was. Had dit voor mij ook geboekt omdat het maar 3 dollar meer was. Ik liet iedereen voor zodat ik rustig op eigen tempo met mijn eigen angsten naar boven kon. Maar dat ging even mis, ik kreeg het spaans benauwd en ging terug. Patrick kwam mij roepen en ik klom toch weer naar boven en bij de eerste halte stopte ik weer. Kwam er een mannetje van hun erbij om te vragen of alles goed was. Ik mijn jas aan Pat gegeven zodat ik meer ruimte had en me vrijer voelde. Nou ik ben boven gekomen en was trots op mezelf, de hoogte was dit keer niet het probleem maar die ronde trap gaf mij een opgesloten gevoel.
Maar ik was in de kroon van het vrijheidsbeeld, en daarna mocht ik weer naar beneden. Achterstevoren de trap af, of dit makkelijker is? Nou, dat niet maar voor mij wel. Ik ben wel de hele dag trots op mezelf geweest, raar misschien maar voor mij was dat een hele overwinning.
We maakte nog foto’s rondom het Vrijheidsbeeld en liepen toen weer richting de boot om maar Ellis Eiland te gaan. Hier liepen we het gebouw binnen, maar wij zijn niet zo van de tentoonstellingen. We lunchten hier wel en namen 1 keer chinees was genoeg voor ons samen. Ik liep het gebouw nog rond en maakte buiten nog wat foto’s en zijn toen weer terug gegaan naar New York.
We besloten terug te wandelen en kwamen uiteindelijk bij 9/11 memorial, maakte wat foto’s en we besloten nu we er toch waren maar naar binnen te gaan. Het was wel heel indrukwekkend en je wordt er toch wel stil van en klein. Maar hebben we er iets van geleerd de mensheid NEE, we veroordelen mensen nog steeds om afkomst en huidskleur.
Bij degene die jarig is die dag doen ze een wit roosje.
En je beseft je ook dat dit zo weer kan gebeuren, helaas.
We maakte nog een foto van de enige boom die deze ramp heeft overleeft. En gingen via het nieuwe metro shoppingcenter weer terug naar ons hotel. We gingen even naar onze kamer voordat we gingen eten bij Applebees. Het eten was lekker maar ze zeten wel meteen 20 procent bij totaalrekening.
We liepen rustig terug naar het hotel, na een mooie en indrukkende dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)