We gaan gezamenlijk van het schip af en lopen over de pier naar de boot die ons in een half uur naar het eiland brengt. Konden we ondertussen mooi foto’s maken van omgeving, Atlantis Hotel en alle dure huizen van bekende Amerikanen.
Op het eiland aangekomen zochten we een plaatsje waar we onze spullen konden meer leggen. Zodat we konden gaan zwemmen het water was lekker en ondiep, je kon er ook met dolfijnen en zeeleeuwen zwemmen. We zijn veel in het water geweest en zoals later bleek goed verbrand genieten we nu nog van. Hadden ons wel ingesmeerd. Lunch met 2 drankje zat er ook bij en smaakte prima. Je kon er ook snorkelen aan de andere kant van het eiland daar was de zee ruig en lage veel stenen. Mijn hele badpak zat vol kleine steentjes voordat die er eens uit zijn.
Je kon drie tijden terug en wij hadden die van 4 uur, had van mij ook een uur eerder gemogen maar dat ging niet. We liepen nog wat rond bij de dolfijnen en raakte in gesprek met een man uit Miami die daar vaak kwam en vertelde ons dat flipper daar woonde. En zeer ziek was en dat ze hem een natuurlijke dood wilde geven, wij hadden het er vanmorgen al over dat er eentje bijna dood was. Op de terugweg maakte het personeel er een echt feestje van ze danste en deden de polonaise met wat gasten.
We waren net voor kwart over 5 weer op het schip, maar het duurde lang voordat we gingen. Zagen we een ambulance aan komen, bleek een man onwel te zijn en moest naar ziekenhuis. Koffers van boord en vrouw en kind mee en daar gingen ze eind cruise, was wel zielig het kindje huilde natuurlijk om papa en de eind van de cruise.
Het was tijd voor de Golden Mickey’s een show die over Oscar uitreikingen gaat, maar dan voor Disney films. Was weer wat aan veranderd zo blijft het leuk om te gaan kijken. Na de show liepen we in het Atrium en zagen daar oude bekende van ons staan Alex van der Stoel. Een zoon van een Nederlandse vader en moeder maar in Canada geboren, we waren benieuwd of hij ons een jaar later nog zou herkennen. Patrick gaf hem een had en toen zag hij mij en toen wist hij het meteen en kreeg een dikke knuffel. Is toch leuk dat hij je na een jaar nog herkent hij ziet zoveel mensen, okay hij heeft ons toen 14 dagen gestalkt maar toch. Met hem even praatje gemaakt en over de Nederlandse Captain Gus gehad maar die hadden we nog niet gezien.
Het was weer tijd voor het eten was weer lekker zal wel weer biefstuk op hebben. We zitten naast een tafel met 2 gezinnen met ieder een kind en druk dat die kinds zijn. Maar gelukkig niet irritant. De andere kant zit ook een gezin maar dat kind doet verder niks.
Vanavond was het Halloween Party voor volwassenen maar er waren er bijna geen verkleed. Hebben wij dat ook maar niet gedaan tot we in de Bar kwamen en toen ging Patrick alles nog zijn pak aan doen. Er was verder echt niks aan en blij dat we niks hadden kunnen kopen de afgelopen dagen was zonde geld geweest.
En het was weer tijd om te gaan slapen morgen lekker dagje Castaway Cay jippie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten