We waren om kwart over vijf op zodat we om zes uur uitgecheckt waren en stonden te wachten op de shuttle die ons naar Schiphol bracht. Staat er nog een stel dat naar Cuba gaat en die zouden al om half acht vliegen en ze waren om half zeven op Schiphol. Ze waren nerveus of ze het wel zouden halen, wij vonden het ook niet echt slim om zo op het nippertje aan te komen bij de incheck.
Wij hadden ruim de tijd, helaas kregen we geen stoel met meer beenruimte. Terwijl er plekken zat leeg waren maar Patrick heeft het overleeft. Na acht uur vliegen kwamen we aan in Newark waar nog sneeuw genoeg lag. We moesten onze koffers op halen en weer inleveren bij een andere balie. De douane ging lekker snel, we liepen naar onze gate die later weer veranderden. We aten chinees en smaakte zeer goed.
Uiteindelijk vertrok onze vlucht bijna drie kwartier later dan gepland. We gingen vragen of we stoelen kregen met meer beenruimte want we wisten dat die leeg waren. Toen Patrick het ging vragen kon ze niks doen omdat ze de vlucht naar Houston aan het afhandelen was. Later kwam dezelfde dame terug, ik ging er naar toe en ze zei de stoelen zijn vrij maar je moet betalen. Ik naar Patrick en we besloten dat niet te doen, staan we te wachten om te boarden ziet ze Patrick staan en roept ze hem en geeft hem de bulkhead stoelen. Zeg ik tegen mijn eigenwijze mannetje, zie je nou dat je het zelf moet vragen dat komt beter over.
De tweede vlucht ging vrij snel, maar we waren ondertussen wel heel moe. Waren bijna 24 uur onderweg. De douane verliep hier ook snel en de koffers waren er ook gauw, nog even alle spullen door de scanner en daarna naar de hal om te kijken of Mario er stond en gelukkig hij was er. Netjes met een bordje met mijn naam erop, op het forum was er geklaagd dat ze soms hun afspraken niet na kwamen. Maar wij hadden geen problemen, ook niet tijdens het email contact. Had netjes een dag van te voren het vluchtnummer nog gestuurd en ze reageerde meteen terug, dat was positief. Hij vertelde onderweg van alles over de stad en wat we konden gaan doen en bekijken. En hij had nog nieuws over onze tocht over het Panama kanaal, omdat het water laag staat krijgen hun anders tijden om te varen en dat zou beteken dat we pas als het donker was door de sluizen zouden gaan. Dus volgens Mario konden we het beter op vrijdag gaan doen als wij tijd hadden. We hebben zijn raad opgevolgd en onze plannen om gegooid.
We waren ondertussen bij het hotel aangekomen en afscheid genomen van Mario en zijn vrouw. We checkte in bij het hotel en kregen kamer 908, de man die de koffers naar boven bracht wist niet waar onze kamer was. Eerlijk gezegd was het ook op een vreemde plek, maar toen we binnen kwamen viel ons mond open hoe groot onze kamer was. We hebben een aparte zitkamer, een ruime slaapkamer en een mooie badkamer en dat voor een aanbieding van drie nachten slapen en maar twee betalen.
We hebben nog het zwembad bekeken want die ligt naast onze kamer, en daarna lekker gaan slapen. Wat gelukkig heel goed ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten